The Quiet Life (poem 4)

The Quiet Life

                                        Happy the man, whose wish and care

                                        A few paternal acres bound

                                        Content to breath his native air

                                                                            In his own ground.

                                        Whose herds with milk, whose fields with bread,

                                        Whose flocks supply him with attire;

                                        Whose trees in summer yield him shade,

                                                                            In winter, fire

                                        Blest, who can unconcern’dly find

                                        Hours, days and years, slide soft away

                                        In health of body, peace of mind,

                                                                            Quiet by day.

                                        Sound sleep by night; study and ease

                                        Together mix’d; sweet recreation,

                                        And innocence, which most does please

                                                                            With meditation.

                                        Thus let me live, unseen, unknown;

                                        Thus unlamented let me die;

                                        Steal from the world, and not a stone

                                                                            Tell where I lie.

                                                                                                    [A.Pope]